Alt tarafı bir uçurumdum Giden gelen savurmasaydı onca tohumu öyle de kalırdım Türlü şekil ve güçte kökleriyle o fidanlar ve rengârenk çiçekler değiştirdi beni Öyle ki artık eskiden nasıl biri olduğumu hatırlamıyorum Nasılsa uçurumlara özgü [Okumaya devam et…]
Sonuma kendim karar verip kendi ellerimle bunu yapmak isterken bir dönüşümün içine girerek sonumu getirmeyi başardım. Tüm sıradanlığa yenik yaşamlara inat umut içinde dönüşen ayrıksı yaklaşımlarla buluştu düşlerim. Ellerimin içinde kaybolan sabırsızlığa yenik tüm beklentiler [Okumaya devam et…]
Merakımın sonucunu elde ettim! Sende bir hazine var! Kendimi bulmama yardım eden travmalarımı hatırlatan olgular! Ama sana yaklaşmamalıyım, yasak! İyi ki de yasak, yoksa beni sana çeken travmalarımı bulmam zor olurdu. Ve sendeki bu çekici [Okumaya devam et…]
Son, Dönülmezliğin olduğu yer. Son, Acı ve kederle iç, içe olan, Hiç bitmeyeceğini sandığınız, kaosa vurulan neşter. Son, Tüm varlığınızı ve en kutsal saydığınız değerlerinizi bile, Pervasızca harcadığınız, Bir zaman diliminin geldiği nokta. “Bizler sonu [Okumaya devam et…]
Ummuyoruz. İnancımız yalnızca kendi çarkımızda dönüyor. Hayallerin önünü çok ucuza kesiyoruz. Küçümsüyoruz. Bir yerlere bir takım izler bırakma hevesi taşıyan her insanı hep kabı küçük ithamlara yakıştırıyoruz. Bencil konuşmalar yapıyoruz. Sait Faik ne güzel şöylemişti [Okumaya devam et…]
Ve insan, gelişiyle ihtişamlı, yaşantısıyla umarsız ve bencil, gidişiyle küçük olan insanlık. Hayat durmak bilmeyen kesintisiz bir akış içerisindedir. Asıl olan bu akışa hangi boyutta kaptırdığımızdır kendilerimizi. Böylesi ihtişamlı bir akış içerisinde ya ustalaşırsın, ya [Okumaya devam et…]
Kabul etmeliyim, Gittin. Kangren olmuş parçalar veda edemez. Kangren olmasaydı, veda etmezdi, çünkü Senin parçandı! Belki o parça, Başka yok oluşların yerine koyduğun, Kendine yarattığın bir hayaletti! Neden kabul etmiyorsun yok oluşları! Yeni varoluşunla barışmak [Okumaya devam et…]
Sebepler var mı? Sorular çok ama. Beraberlik güzel işte, kimse kazanmamış. Sorgulanmamış olmanın verdiği özgürlükte yalnızlığın verdiği aidiyetsizlik. Kim kime ait kim kime sorumlu kim kimden hesap soruyor? Kaçak ve kaçamak cevaplar ardında kimliksizleşen sevişmeler. [Okumaya devam et…]
Döngüdeki Yeri ve Hazin Sonu. Hiçbir insan kusursuz değildir, kusurlar kusursuzluğun karşı kıyısıdır ve sağlamasını yapacağı çözümlemesidir. Kusurlar kusursuzluğun tahteravallideki dengesidir. Kusursuzluk mümkün değildir ve lakin bu kusurlar hiçbir insanın sonu ve yıkıcılığın ana kaynağı [Okumaya devam et…]
Bizler ki gösteriş budalalığı yüzünden kaybettik tüm değerlerimizi, oysa bizleri güzel yapan doğallığımızdı. Doğallığıyla yaşamasını bilemeyenler, kendilerini şarlatanlar sofrasında sultan zannederler. (1) Benden bir halt olmaz biliyorum. Ellerim çalıntı, kollar çalıntı. Ayaklarım çalıntı, dizler çalıntı. [Okumaya devam et…]
Telif hakkı © 2024 | MH Themes tarafından WordPress teması