Sesi kadar sessizliğini kullanışı, birkaç dilde yankılanan umulmadık sözleri ve enstrüman tercihlerindeki anti ortodoksluğuyla bilinen, ele avuca sığmayan The Bad Seeds ve huzursuzluğu rahatsız edici bir şekilde çekici kılmayı başarabilen Einstürzende Neubauten kurucusu Blixa Bargeld’in müzik içinde kalmak suretiyle disiplinler arası geçişkenliği keşfedilmeyi bekleyen sürprizlerle dolu. Kiku ile deneysel tecrübeler sağlayan sanatçının, İtalyan müzisyen Teho Teardo ile ortaklığı ise bilinen formların ölçülü dokunuşlarla şekil değiştirmesine neden oluyor.
İkilinin, bir tiyatro çalışması sonrası başlayan tanışıklığının ilk olarak şimdilerde Netflix’in ünlü Almanya çıkışlı dizisi Dark için yeniden uyarlanan A Quiet Life adıyla bir film müziğine dönüşmesinin ardından 2013’ten bu yana, düzensiz aralıklarla süren etkileşimli birlikteliklerinin ilk uzunçaları olan Still Smiling geleneksel yaylı çalgıların elektronik tınılarla örtüştüğü, sözcüğün tam anlamıyla çok sesli bir yapıt. Albümün hem müzikal donanımını hem de dil bağlamında çeşitliliğini taşıyan What If…? ise “keşke”lerle, “acaba”larla ve “ya öyle olsaydı”larla örülen geçmişe yönelimleri alaycı bir tonla başka bir açıya taşıyan sade bir ağıt. Yarınlara veya mutlak sona dair anlatılara yönelik kuşku ve şüpheyi uyandıran Teardo ve Bargeld ikilisi, what if kalıbını gelecek ve geniş zamanlara yöneltmeyi tercih ederken çeviri adı altında iletişimde yitip gidebileceklere dikkat çekiyor ve somutlaştırılması güç bir umut hissini dünyaya getiriyor. Parçanın içeriği ve hissiyatıyla çelişirmiş gibi davranan, Michele Baggio ve Enrico Zanetti imzalı hafifmeşrep ve kırılgan videosu ise, yayınlanışının altıncı yıldönümünde güncel bir bakışı fazlasıyla hak ediyor;
