Folk ve country türlerinin taşralı pasını törpüleyen ve estetize eden Yeni Zelandalı sanatçı Aldous Harding’in hayli ritmik Old Peel teklisinin videosu, en az parçanın kendisi kadar zıpır.
Kendi adını taşıyan 2014 çıkışlı ilk uzunçalarının ardından, 2017 yılında yayınlanan Party albümüyle tanıştığımız Harding’in eşine az rastlanılacak sesiyle sunduğu, şekilden şekle giren, bürünen, yabancılaştıran, yakınlaştıran işitselliği, dinleyicide odak sorunu yaratabilecek ve tek sesliliği rahatlıkla unutturacak kadar çok sesli. Buna uyum sağlamayı başardıktan sonra Harding’le boyutlanmaya hazır dinleyiciler için hatırı sayılır bir başkalaşım halindeki 2019 tarihli üçüncü stüdyo albümü Designer ise, sanatçının görsellik ve enstrüman çeşitliliğinde daha gösterişli bir hal aldığı ancak vokal olarak kendisini geriye çektiği eklektik bir işti. Olağanca çabamıza rağmen bir türlü sevemediğimiz Designer’ın ardından ortaya çıkan Old Peel, her ne kadar sanatçının ikinci evresinin izlerini taşısa da muzipliği, uzuv canlandırıcılığı ve buna tam olarak eşlik etmeyi başaran Martin Sagadin yönetimindeki videosuyla Aldous Harding’in çekim gücüne teslim olmaktan başka çare bırakmıyor. Zira görünen o ki, tıpkı Harding’in şekilden şekle girebilen sesi gibi, Harding imposter’ları ve wannabe‘leri de şekilden şekle girebiliyor ve parçanın adına layık olacak şekilde eski kabuklardan sıyrılmak hiç bu havalı olmuyor;
Yine de Harding’in hudutsuz sesiyle tam olarak ne demek istediğimizi anlaşılır kılması için, Party albümünde yer alan kimi parçaların çalındığı ve sanatçının müzisyen ailesinin de bahsinin geçtiği 2017 tarihli KEXP yayınını paylaşmalı;
***
Fotoğraf: Ketchup Book
