Yaşamak açlığı inlercesine,
Günün her saatinde ölümüne çalışmak.
En ağır koşullarda sürdürmek için yaşamı,
Olmaz kötülüklere boyun eğmek.
Açlığın, çaresizliğin, yoksulluğun nefesini
ensende hissederek,
Korka korka ezile ezile yaşamak.
Birde dönüp baktığında geçmişe
Bitip yok olan bir ömürden başka
Hiçbir şey kalmamış geride
Vay neymiş yaşamak!
Milyonlarca gecekondularda
Ve milyonlarca insanların arasında,
Tek başına yapayalnız yaşamak.
Vay neymiş yaşamak!
Bir ömrü korka korka sine sine
Zalime zorbaya ve onun sömürü akımına
Boyun eğe eğe tüketmek.
Ne garip şey değil mi çiçeğe damlatılan kan!…
08.10.1995
