Kimsenin hissetmediği uzak diyarlarda esen rüzgârların
Saçlarını okşadığı bir iklimin ilkbaharındayım şimdi
Ve yolu yalnızlığa uğramış her şairin yazarın
Yalnızca kendini yazmak istediği bir kaç dörtlük
İçinde nice anlamları barındıran
Ancak şahsını bulunca kendini anlamlandıran
Yazarın hayatını da her iklimde yaza kavuşturan.
Kimsenin okumadığı bir acının uzun havasıyım
Ancak yüreği yananların anladığı
Ceylanı barındıran ormanların kucak açmışlığıyla
Acının ağaçlarda dal dal sallandığı
Ver her meyvenin o acının ağırlığıyla olgunlaştığı
Okyanusların en derin bulutların en yüksek
Olduğu bir yerdeyim, dağlardayım
En soğuk esen rüzgârlarla
Acımı olgunlaştırıp sabır meyvesini hasattayım.
***
Görsel: Sivas-Kangal, 2017-Kış
*https://issuu.com/azizm/docs/azizmsanatedergi124
