Annem Gitmiş*
Odamım kapısı aralandı birden, heyecanla ve panikle çevirdim kafamı bir saliselik zaman diliminde bekledim korkuyu korktuğuma deydi fakat annemmiş gelen, annem gelmiş.
Ne yapıyorsun? Diye sordu ne yaptığımı düşünmeye başladım aniden yaptığım her neyse sorgulama gereği duymadan anlamlandırmadan ve yahut bilmeden yapıyormuşum farkında değilmişim.
Farkında olmamak nasıl bir duygu onu da öğrendim bu yaşımda annemmiş gelen, annem gelmiş.
Tarifleyememek uğraşını anlatamamak derdini ne denli zormuş meğer.
İyi misin? Diye bir soru daha sordu annem sorular bu zamana kadar duyduklarım aksine alay edici sinir bozucu öfkelendirici nitelikler taşıyordu, iyiyim dedim.
Düşünmeye başladım yine iyi miyim iyi değilsem neyim iyiyim demek için ne olması gerekiyordu ki bunu da anlamlandıramamıştım. Ağızdan saniyede çıkan tek bir kelimenin beni bu kadar düşündürebileceğini de yeni öğrenmiştim. Annem gelmiş
Soru sormaya yeltendi yine korkuyordum, hissetmiş gibiydi sormadı, soramadı.
Başımı okşamaya başladı, birden çok anlam taşıyan baş okşama eylemini sorgulamaya başladım şimdide, onu da anlamlandıramıyor çıldırıyordum.
Odamın kapısı kapandı birden, heyecanla ve panikle çevirdim kafamı bir salisenin 10da 1i zaman diliminde bekledim korkuyu değmedi bu sefer annemmiş giden, annem gitmiş.
Sorgularımla yalnız kaldım, annemmiş giden, annem gitmiş.
*https://issuu.com/azizm/docs/azizmsanatedergi103
