Sesler yükseliyor fundalıklardan
Bağlarda ötüyor ağustos böcekleri;
Yatağa musallat olmuş iki tahtakurusu gibi
Yatıyoruz ikimiz, kol kola,
Bütün bir öğle sonu.
Duvarda pastel bir boya,
Çıkarıp atmışız bir elbise gibi
Birbirimizin üstüne, tenimizi.
Terli, sıcak kazanında dudaklarının
Gezdiriyorum parmaklarımı,
Ben, sahibin simyacı;
Ve dönüştürerek geceyi, gündüzü
Bize sonsuz saatler ısmarlıyorum.
***
Görsel: Âşıklar (1914) – Marc Chagall
