
Bakıyorum da aynalara
Ne çok eskimişim
Hâlbuki daha dün doğdum
İnsan beni sen yordun
Üzgünüm affedin beni
Kendi içime konuşmaktan
Size çok susar oldum
Ama hiç anlamadınız beni
Bir süre sonra ben de sizi anlamaz oldum
Çok kırdık birbirimizi
Ellerimiz çok ayrı kalır oldu
Üzgünüm insan
Değiştiğin gün
Bu dünya çekilmez oldu
***
Fotoğraf: Can Hüseyin Çevik