Dilemek masalların gerçekliğini bütün gücümle
Hayallerim arşa yakın lakin ayaklarım yere saplı
Bendime bile inanamazken dayanacak bir duvar
Derdimi bilecek bir dost, bir yazar, bir tanrı
Bana umut vadedecek bir yanılgı
-İnsan hiç yanılmak arzusuyla yanar mı-
Ben kanatlı doğanlardan değilim
Merdivenlere muhtacım, merdivenler de pahalı
Bugün göğe yükselmesi ne kadar mümkün
Emekçi bir annenin büyüttüğü babasız evladın
-İlk hayali kurmamalıydı o ilk zenginin ilk çocuğu-
Senin yazmak ne haddine proletarya
Bu dünya burjuvanın dünyası değil mi
Var olduğun gibi bir yanılgıya kapılma
Yapacağın iki iş var: Çalış ve alkışla
Sakın yaşamaya kalkışma
Ama efendiler, ben bu dünyaya
Ayak işlerinizi yapmaya gelmişim gibi hissetmiyorum
Meydanlarda bağırışlarınıza karşı
İçimde muhalif bir müzik büyütüyorum
-Bana öyle geliyor ki korkmalısınız
İçimde büyüttüklerimin dünyaya taşmasından-
***
Görsel: Umutsuz (2018) – Andrey Polunin