Zaman Evrim – Özgür Keşaplı Didrickson

Zaman Evrim* 

Işığın peşinde koşarken Gaudi’ye rastlıyorum, bir

Sesim şu deniz kabuğu gibi tırtıklanıyor, iki

Karada değil, suda olduğumu hatırlıyorum, üç

Utanıyorum, üç asır

Kimin hatırlattığına bakıyorum, evrim tüneli

Gözündeki yansımam bile ıslak, bilmem şu kadar milyon yıl

Yunusların gözü hüzünlü ama suya döndüklerinden değil, tunç çağı

Elimde güzel devinim uğruna yolduğum kıllarım, çaresizliğin saati

Karadan çekiştiren yavaş, bacaklı şey, Mesonychid

Yüreğimi Tethys’e atıp seçmişim karayı, ışık hızı kadar hızla geri

Yüreğimin can verdiği yunusların çenesi,

Geceyi delen yarasaların sesi –

Hala peşindeyim ışığın ama artık zaman değil, yer değil, yöntem bildiriyorum

Nefesimi doğurmak için ne gerekiyorsa yankıyla buluyorum.

 

-Sanırım 18 Ekim 2016-

Uşak

*https://issuu.com/azizm/docs/azizmsanatedergi108

Bunu paylaş: