Çeyrek asır önce Türkiye’de gösterime giren, bilim kurgu türünün ötesinde sinema tarihinin de en önemli yapımlarından Yok Edici 2: Kıyamet Günü filminin aynı zamanda distopya odaklı sinemanın en ünlü örneklerinden oluşunun, Thomas More’un Ütopya’sının 500. Yılına yöneldiğimiz bir zamana denk gelmesi elbette tamamen tesadüf. Rastlantı olmayan ise, James Cameron’un yazıp yönettiği 1984 tarihli Yok Edici ve 1991 yapımı devam filmi Yok Edici 2’nin, katmanlı ve usta işi senaryolarında, Soğuk Savaş’tan bağımsız yorumlanamayacak şekilde nükleer tehdit ve yapay zekâ sayesinde teknofobiye yaslanması, buna karşın sinemada teknolojik devrime yol açacak özel efektlere başvurmasının doğurduğu tezat. Filmin ideolojik okunmasında da, ABD terimleriyle konuşacak olursak, muhafazakâr ve liberal gelgitler düşünüldüğünde bu tezadın izleyici için filmi daha da çekici yaptığı söylenebilir. Serinin internette kolayca bulunabilecek filmleri üzerine Azizm’de iki kapsamlı yazı yayınlamıştık.* James Cameron’dan sonra çekilen üç devam filmini dikkate almadığımızı hatırlatarak Filmci’de bu hafta serinin yaratıcısının kendi eserine getirdiği iki olası sona yer vermeye karar verdik.
İnsanın özüne yüklenen olumsuzluk önermesiyle ilerleyen filmin, kaderi reddeden radikalliğiyle birlikte aynı insana duyulan umut ve geleceğin belirsizliğini vurgulayan sözler ve araba farlarıyla aydınlatılmış yolda ilerleyen kamera ile tamamlanması Yok Edici ruhuna uygun bir noktalamaydı. Ancak böylesi bir gişe canavarının ve popüler kültür ürününün Universal Stüdyoları’ndaki gösterilerde yer teşkil etmemesi düşünülemezdi. 1990’larda filmin gösterisine oyuncu kadrosuyla birlikte eğilen yönetmen, “Zaman İçinde Savaş” adlı ek bir bölümle geleceğe taşınan macera ile baş düşman Skynet’in üssüne yapılan saldırıyı kapsayan bir final yarattı.
Buram buram para kokan bu zorlama parçanın ve elbette adı lazım olmayan üç devam filminin gönül rahatlığıyla var olabilmeleri, hatta beşinci filmin ilk iki filmi zedelediği ortam, Cameron’un yukarıda andığımız dâhiyane son ile Yok Edici 2’yi kesinlik sunmayan bir tercihle noktalamasından kaynaklanıyor. Sinematografik açıdan başarı olan bu sonucun aslında filmin ilk belirlenen sonu olmadığını öğrenmek ilginç çünkü son kurguda diğer son tercih seçilseydi elimizde daha zayıf bir Yok Edici filmi olacaktı ancak seriye hakaret niteliğindeki devam filmleri hiç var olmayacaktı. Neyse ki umut ve bulanık gelecek hala bizlerle
*http://www.azizmsanat.org/2016/05/16/bir-bilimkurgu-kultu-terminator-onur-kesapli/
* http://www.azizmsanat.org/2016/07/11/yokediciyi-yok-etmek-terminator-genisys-onur-kesapli/
